Ídolos en Astros

Tijdens mijn verblijf in São Paulo ben ik al heel wat oude bekenden tegengekomen. Eén daarvan is mijn grote vriend Miranda. Deze gaucho [spreek uit: gha-oesjo] werkte begin jaren negentig onder meer bij het muziektijdschrift Bizz en is een veel gevraagde producent. Hij heeft gewerkt met bands die ook bij ons bekend zijn zoals Sepultura, CSS(Cansei de Ser Sexy) en Raimundos. Alias, hij blijkt één van mijn

belangrijkste informanten te zijn; hij werkt met heel veel bands, reist zowat alle festivals af en weet de trends te duiden. Zijn website Trama Virtual alleen al is een bron van informatie.

Tegenwoordig is Carlos Eduardo Miranda zelfs een BB’er (een Bekende Braziliaan) omdat hij wekelijks op tv verschijnt in het populaire programma Astros. Deze talentenshow is de opvolger van de bekende formule Idols, in Brazilië bekend als Ídolos, waar Miranda ook een van de juryleden was. Gewoon over straat lopen is bijna niet meer te doen na acht jaar tv. Zeker met zijn postuur wordt Miranda overal herkend en veroorzaakt zijn aanwezigheid een consternatie van gillende vrouwen, paparazzi of boze fans. Je kent het wel, net als bij Idols geven de juryleden hun ongezouten mening en dat kan soms verkeerd vallen. In de rijkere buurten zoals in Vila Madelena – waar we een hapje gingen eten bij een Japanner – wordt hij wel herkend maar gelukkig met rust gelaten.

Afgelopen woensdag heb ik een aflevering gezien op de commerciële zender SBT. Anders dan bij Idols komt er van alles langs: van metal tot gospel, folk en samba. Soms met een hele band, of alleen zang zonder begeleiding. De artiesten in spe – alhoewel sommigen al jaren bezig zijn – moeten eerst een auditie doen; van de 2000 blijven er 60 over en de laatste 5 hebben kans op de grote prijs, een auto. Er is ook een prijs gereserveerd voor de slechtste kandidaat, die krijgt een brommer. Sommigen kandidaten zijn verrassend goed. Zo heeft een hotdogverkoper het door zijn gouden stem behoorlijk ver geschopt. Maar er zitten dus ook tergend slechte kandidaten tussen waar het publiek van smult, net zoals in Nederland. Wat mij erg verbaasde was de bijdrage van een jonge gospelzangeres. Miranda verklaarde later dat er een bloeiende gospelcultuur in Brazilië is. De zang is Braziliaans met een eigenaardig Amerikaans accent!

Hier is een voorbeeld van een winnende gospelgroep…

Een andere bijzonder goede kandidaat is Davi Lins…

en hier is een aantal kandidaten die het iets minder goed deden…

Naast Carlos Eduardo Miranda (de satiricus) zitten in de jury: producent, musicus componist Arnaldo Saccomani (de vuurspuwer), producent, zangeres, componist en mpb expert Cynthia Zamorano (het zonnetje) en zanger, componist Thomas Roth (de criticius). De winnaars worden door deze giganten verder begeleid in hun muzikale carrière. In principe krijgt iedereen een kans en de kandidaten komen uit heel Brazilië. Het komt ook wel eens voor dat er bekenden van Miranda optreden, in dat geval geeft hij geen stem. Miranda is ook degene die de toeter bedient als het echt van geen kant klinkt. Wat een leuke baan!

Gepubliceerd op 16 mei 2009 op Radio6.nl