In Nederland gaat de zon weer lekker laat onder. In Brazilie daarentegen is het al donker om 18:00. Nadat we uitgerust en wel weer terug naar de Virada gaan, ziet alles er anders uit onder de felle zon. Er zijn minder mensen op de been en de straten zijn schoongemaakt. Nog steeds is alles afgezet om het verkeer buiten de Virada te houden. Er is nu ook minder luchtvervuiling.
12:00 Palco RepúblicaWe zijn terug bij waar we een paar uur eerder zijn geëindigd. Vandaag presenteert dit podium geen soul, maar samba. Te beginnen met Paulo Miklos e Quinteto em Branco e Preto. De combinatie Paulo Miklos en samba is een
beetje bevreemdend, want Miklos staat bekend als de rockster/dichter (Titãs) en is als cultfiguur een beetje te vergelijken met Jules Deelder. Samen met het sambakwintet wil Miklos een hommage brengen aan Noel Rosa, een van de grote namen binnen de Braziliaanse muziekgeschiedenis. Deze sociaal geengageerde en jong gestorven singer-songwriter (1910-1937) gaf een nieuwe impuls aan de samba door de Afro-Braziliaanse stijl te combineren met ironische teksten. Teksten waar Miklos zich zeker in kan vinden. Een andere meester waar Miklos aan refereert is de Italiaanse sambista Adoniran Barbosa (1910 - 1982). Iedereen is wel bekend met het reportoire van deze sambistas. De manier waarop Miklos en het kwintet de samba's brengen is zeer goed geslaagd.
We vervolgen onze weg naar Palco Libero Badaró. Onderweg komen we de bassist en toetsenist van Projeto Coisa Fina tegen.
13:00 Palco Líbero Badaró
We zijn precies op tijd en dat komt niet vaak voor. En juist op dít podium loopt de programmering uit. Orkestra Rumpilezz, onder leiding van Letieres Leite, komt uit Bahia, de Afrikaanste provincie van Brazilie. Welnee, ze zijn niet te laat of langzaam, ze hebben gewoon een ander tijdsbesef. Het orkest moet wel goed zijn, want het publiek, met veel muzikanten, blijft trouw wachten. Terwijl ze soundchecken en zich even later omkleden, neem ik wat foto's.
Eindelijk! Daar verschijnt de percussionist Gabi Guedes (heeft lang samengespeeld met reggaestar Jimmy Cliff), gekleed in een onberispelijk en elegant wit pak. Hij begint alvast te spelen en niet lang daarna verschijnt Letieres Leite op sopraansax. Daarna komen de percussionisten op, die in een halve cirkel vooraan gaan staan. Dan verschijnen de blazers aan de ene kant en de blazers aan de andere kant. Het hele arsenaal is zowat gedekt van tuba tot piccolo. Iedereen is in het wit gekleed. Wit is de kleur van condomblé. Het concept is ook helemaal gebaseerd op deze Afro-Braziliaanse religie. Het kabbelt een beetje voort totdat Leite een lesje geeft in de ritmes van samba met demonstraties en al. Volgens hem is samba geboren in Bahia. Dan barst het helemaal los. De verschillende sambaritmes, de jazzarrangementen en de solo's zijn fenomenaal en het publiek is laaiend enthousiast! Tegen het einde aan wanneer Leite iedereen heeft voorgesteld, is het toch echt tijd om te stoppen, maar ze gaan lekker door. En dan is het nu afgelopen, nee nu, nee nu en... nu echt! Een daverend applaus volgt.
15:30 Palco Líbero Badaró
Na een overheerlijke lunch zijn we klaar om Tohpati te zien. Deze jazzgitarist komt samen met zijn jazzrock, fusiongroep Ethnomission helemaal uit Java, Indonesia. Je kunt wel stellen dat de programmeur van de Virada van uitdagingen houdt. Maar met een man als Tohpati kun je nauwelijks de mist ingaan. De musici zijn stuk voor stuk virtuosi. De kendang (drums uit Sunda) laat een soort Javaanse samba horen. De drummer gaat soms op de hard rock toer. De fluitist is soms niet te horen. Doordat de traditionele bamboefluit een andere stemming heeft, schuurt hij tegen de westerse tonen aan. De bassist soleert met gemak op zijn 6-snarige bas. Tohpati, die zeer geinspireerd is door Pat Metheny, weet het publiek te boeien, maar ons niet meer en we gaan voortijdig weg.
We slenteren naar het podium waar Jorge Mautner gaat optreden. Het is veel te vroeg en we zijn bekaf. We lopen langs Patio do Colégio waar het theaterstuk Bichos de Brasil net ten einde loopt. Magda komt een bekende tegen die vertelt dat hier een opera zal plaatsvinden, een heel spectakel met reuzen beesten, acrobaten en een orkest met een koor en operazangers. Omdat we kunnen zitten, besluiten we om de Virada af te sluiten met het slotstuk.
18:00 XV de Novembro
Zonder Magda ga ik heel even naar Jorge Mautner (1941). Deze kunstenaar, zanger, cartoonist en schrijver komt altijd wel met iets nieuws. Niet dat hij zo goed kan zingen, het gaat erom wat er achter zit, namelijk het absurdisme. "Het leven is een kopje thee, kopje thee, kopje thee. Waarom is het leven een kopje thee? Nou, dan toch niet!" Van dat soort dingen.
19:00 Pátio do Colegio
Tegen het oudste gebouwtje van Sao Paulo aan staat een hele stellage opgebouwd. Hier wordt de opera Pagliacci van Ruggero Leoncavallo uitgevoerd door Orquestra Sinfônica Municipal. Het is een enorme productie met de beste operazangers, een circus en een fantastische diaprojectie tegen het witte gebouwtje dat nog van Portugese makelij is. Het is genieten geblazen, maar na de tweede acte gaan we eindelijk naar huis. Hierbij wil ik Magda Pucci heel erg bedanken voor haar gezelschap!
Charlie Crooijmans
Webredacteur Radio 6
April 2011
No comments:
Post a Comment