O Caminho do Ben

Vandaag 25 april 2009 is het eindelijk zover, o dia do casamento, mijn collega van de NPS Ben Mendes en zangeres Ceumar gaan trouwen. Gisteren heb ik ze nog even laten weten dat ik goed ben aangekomen. Het officiële gedeelte in een stadsdeelkantoortje ergens in Pompeiá, een wijk in São Paulo, zou ik laten voor wat het was. Vanochtend echter raakte ik in paniek, omdat ik er toch bij wilde zijn. Geeft niet, ze hebben het jawoord al om 9:15 gegeven…

Om een uur of 4´s middags gaan wij,
m´n vriendin Anna-Ruth bij wie ik logeer, haar zoontje José en ik, op weg naar Santana do Parnaíba, een verre buitenwijk. Met de auto is het zo´n 40 minuten, tenzij je verdwaalt. En dat gebeurt regelmatig. Het verkeer is een gekkenhuis en Anna-Ruth is geen haar beter. Netjes wachten bij het invoegen op de snelweg, welnee, je stelt je zelf zo op dat de andere auto´s je wel voor moeten laten gaan. Ook het inhalen gaat op goed geluk.

Om 6 uur komen we eindelijk aan. We moeten bij residençia no 4 zijn. Een residençia is een soort van luxe wijk met een heel strenge bewaking. Bij de ingang wordt er een foto genomen van Anna-Ruth en moet ze haar telefoonnummer achterlaten. Eenmaal binnen kunnen we genieten van de mooie omgeving. Prachtige huizen en veel beplanting. Ben vertelde me al dat het huis waar het feest plaatsvindt iets weg heeft van een pornohuis. Haha, inderdaad, het enorme huis ziet er een beetje kitsch uit…

In de achtertuin staan stoelen en tafeltjes opgesteld en er is een zwembad, waar niemand gebruik van maakt, want het is te koud. Er liggen felrode balonnen harten vredig te dobberen. Ben en Ceumar zien er super content uit, alles loopt naar wens. Alleen de caipirinhabar is nog akelig leeg, is de barman verdwaald? We nemen een kijkje een verdieping hoger. Gigantische kamers, inloopkasten, luxe badkamers. In een kamer oefenen de muzikanten nog even. Ik zie Ben met zijn camera deze momenten nog even snel vastleggen. Intussen stroomt het huis langzaam vol met vrienden, familie en kinderen.

Degenen die vanochtend de ceremonie hebben gemist, hoeven niets te vrezen, ze gaan het gewoon overdoen. De huiskamer is helemaal vol, Ceumar en Ben treden in luchtige bruidskleding binnen en gaan zitten op de speciaal voor hen opgestelde stoelen. De master of ceremonie (foto links) neemt het woord. Ik probeer me een beetje naar voren te wurmen want ik zie bijna niets, laat staan foto´s nemen. Iedereen houdt zijn camera of mobiel in de lucht om deze speciale momenten vast te kunnen leggen. De ceremonie is een prachtige afwisseling van muziek en mooie ontroerende woorden. Een vriendin van Ceumar vertelt over hoe ze elkaar ontmoetten tijdens een concert van Ceumar in Rotterdam, waar Ben toevallig ging opnemen. De moeder van Ben brengt een Nederlandse versie van het verhaal. Maar de mooiste momenten zijn de liefdesverklaringen van Ceumar en Ben aan elkaar in het Portugees en Nederlands.

Het mooie van de naam Ben is dat het lijkt op het woord bem, dat klinkt als beng. Het toepasselijke lied O Caminho de Bem van Tim Maia wordt ingezet.

De versie van Seu Jorge heb je vast wel eens gehoord op Radio 6. O caminhobetekent het pad of weg. Er volgen nog veel meer liedjes samba’s en forro’s waar bem in voorkomt. De muzikanten, Ceumar en Ben jammen er lustig op los en iedereen zingt mee. Dan is het tijd voor de churrasco (barbeque) en dan brandt de DJ los. Het is een heerlijke avond, de sfeer is geweldig, wij dansen en de kinderen vermaken zich met voetbal. Het feest duurt tot na middernacht.

Deze week ga ik misschien mee naar Ubatuba met de familie Mendes, maar ik moet me ook voorbereiden op de Virada Cultural volgend weekend. Wordt vervolgd…

Gepubliceerd op 26 april 2009 op Radio6.nl