Os Paulistanos houden van rock!

Eén ding is zeker, de bewoners van São Paulo – os Paulistanos – houden van rock. Gisteren hebben we een aantal echte rockpodia bezocht. Maar rock overheerst ook op de podia waar we vandaag naar toe gaan. Vandaag gaan we het anders aanpakken. We hebben een slimme route bedacht zodat we rustig van het ene naar het andere podium kunnen gaan, niet te ver van elkaar en qua tijd ook beter op elkaar afgestemd.

Overigens is het vandaag rond het stadion in Pacaembú, vlakbij waar ik logeer, een drukte van jewelste omdat de lokale voetbalclub Corinthians een belangrijke wedstrijd gaat spelen. In de stad is het verder ook lekker druk, er is veel rotzooi, vrolijke feestgangers en slapende zwervers. Klik verder voor de foto’s van de Virada, zondag 3 mei 2009.

In het park rond de Praça de Republica heerst een Woodstock sfeer, mensen zitten, liggen relaxed in de zon na een enerverende nacht.

De alternatieve band Nação Zumbi uit Recife is al begonnen en het publiek is razend enthousiast. Nação Zumbi komt van de manguebeat beweging, waarin elementen van de volksmuziek uit het Noord Oosten van Brazilië een plaats hebben gekregen in de ruige muziekcultuur van nu die vele jongeren aanspreekt.



De traditionele bumba’s (drums) vormen een basis voor een rock sound met de gillende sologitaar van Jackson Bandeira.

Na dit geweldige concert gaan we naar het podium waar de brega’s optreden. Brega [spreek uit: brèggha] is gelijk aan onze smartlappencultuur met eenvoudige liedjes over lief en leed. Op het podium staat de beroemde Odair José. Als hij zijn bandleden introduceert vraagt hij meteen naar hun voetbalclub ivm de wedstrijd van vandaag. 

Hij speelt een aantal liedjes van zijn eerste cd uit 1970, het publiek zingt naar hartelust mee. Vreemdgenoeg zingen ze ook het lied mee met het refrein Pare de tomar a pílula
Porque ela não deixa o nosso filho nascer, stop met het slikken van de pil, want de pil houdt de geboorte tegen van onze zoon. Is dit een verkapte vorm van propaganda, een katholieke boodschap, of gewoon een liefdesverklaring? Tussen de toeschouwers vlak voor het podium begeeft zich ook de beroemde zangeres Zélia Duncan. En populaire mpbzanger Zeca Baleiro klimt het podium op voor een gastoptreden.

Na dit gezellige optreden begeven we ons naar één van de grootste podia, waar de Novos Baianos acte de presénce geven. Professionele camera’s registreren het optreden voor de televisie. De band, die tussen 1969 en 1979 actief was, maakte een come back in de jaren 1990 en opnieuw in 2009. De musici, oorspronkelijk uit Bahia, mengen populaire Braziliaanse ritmes zoals frevo, samba en bossa nova met een stevige rocksound. De gitarist doet me zelfs denken aan Gene Simmons van Kiss. Het geluid is echter een merda, de microfoons zingen rond en de zang is niet goed hoorbaar.

Baby do Brasil ook wel bekend als Baby Consuelo van Novos Baianos

We gaan terug naar Praca de Republica, waar Sitar Hendrix gaat spelen.

Siter Hendrix is een trio rond de legendarische sitarspeler Marsicano. Ik heb hem 18 jaar geleden ook al eens ontmoet. Hij draagt, show of geen show, nog steeds alleen witte kleding en leeft in een andere dimensie. Maar met zijn sitar is ook hij in staat om de honger van de Paulistanos naar een stevige portie rock te stillen.

Na afloop vertelt hij me dat hij ook wel klassiek Indiase raga’s speelt maar vaak gemixt met een Brazilaanse feel, samba bijvoorbeeld. De bassist Andrei Ivanovic moet snel naar de volgende gig van de Pequeno Cidadão met Edgard Scandurra en Arnaldo Antunes.

Backstage tref ik ook Fabio Golfetti van de psychedelische rockgroep  Violeta de Outono, hem ken ik ook nog van vroeger. Violate de Outouno heeft vannacht om drie uur in het Teatro Municipal opgetreden voor een schare trouwe fans, maar ook voor een publiek dat een uiltje kwam knappen. In 2006 heeft de band nog in Amsterdam opgetreden.

Nieuwsgierig naar de latin band Havana Brasil snellen we naar Avenida Rio Branco. Prima sound, stevige batterij percussie, met een zangeres en twee salsadansers. We blijven echter niet lang, want onze energie raakt op. Onderweg op straat kom ik een andere bekende tegen van vroeger,Giuseppe Frippi, een fantastische gitarist.

Terug bij de Praça de Repubica laten we ons meenemen naar de sound vanCentral Scrutinizer Band. Deze coverband van Zappa met een gastoptreden van Ike Willis bestaat al 20 jaar. Omdat de band toen al beschouwd werd als de beste coverband onderhoudt Iki Willis regelmatig contact met ze, vandaar de nauwe samenwerking.

Terug naar huis vernemen we dat Corinthians kampioen geworden is. Vlaggen, getoeter en vreugdekreten bevestigen dit.

Gepubliceerd op 5 mei 2009 op Radio6.nl